Η ψυχολογική πείνα!

Παρατήρησα κάτι πολύ περίεργο στο εαυτό μου και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας. Έχει να κάνει με την αντιμετώπιση μου απέναντι στο φαγητό. Κάθε φορά που είναι να ξεκινήσω ένα (μικρό) γεύμα, το ένα από τα 5-6 που κάνω την ημέρα, έχω μια φυσική διάθεση να φάω. Φυσική όμως και άρα λογική. Τι γίνεται όμως στη συνέχεια;


Αν αρχίσω να τρώω όλα αλλάζουν μέσα μου. Ξαφνικά θέλω να φάω ακόμα πιο πολύ και χωρίς σταματημό. Ξέρω όμως πως δεν πρέπει και συγκρατιέμαι, τις περισσότερες φορές. Επειδή όμως με τυραννάει το ότι δεν πρέπει να φάω ενώ θέλω, και σε περίπτωση που σας συμβεί ή σας συμβαίνει, για δείτε μερικά ψυχολογικά κολπάκια που βρήκα:

• Επειδή ξέρω ότι θα μου συμβεί, πίνω ένα ποτήρι νερό πριν το γεύμα.
• Τρώω αργά. Αυτό είναι ούτως ή άλλως καλό για τον οργανισμό μας. Αλλά επίσης ,όπως έχω ξαναπεί,  το "μήνυμα" από τον εγκέφαλο πως πεινάσαμε κάνει για να σταλεί περίπου 20 λεπτά.
• Μεσημεριανό: 2-3 λεπτά πριν φάω το φαγητό πίνω ένα ποτήρι νερό και στη συνέχεια τρώω ένα φρούτο, συνήθως πορτοκάλι. Έτσι το στομάχι μου γεμίζει λίγο και περιορίζει την όρεξή μου.
• Μόλις τελειώσω το γεύμα μου (αν είμαι σπίτι) απομακρύνομαι κατευθείαν από την κουζίνα και κάνω κάποια δουλειά στο σπίτι, π.χ. ένα πρόχειρο συμμάζεμα, και ξεχνάω λίγο το αίσθημα της πίνας
• Μόλις περάσουν περίπου 15 λεπτά πίνω άλλο ένα ποτήρι νερό. Προσοχή! Μην πίνετε κατευθείαν μετά το γεύμα. Δεν είναι καθόλου καλό για το στομάχι σας.

Εύχομαι να σας βοηθήσουν αυτές οι ψυχολογικές μου συμβουλές. Βέβαια καλό θα ήταν να πειραματιστείτε με τον εαυτό σας και να βρείτε τα δικά σας κολπάκια. Τα σχόλια, οι ερωτήσεις και οι συμβουλές σας είναι ευπρόσδεκτα.